Is communicatieland op zoek naar een nieuw systeem?

De afgelopen jaren is er nogal wat gebeurd in communicatieland. Reorganisaties, saneringen, faillissementen en doorstarts hielden de bureaus in hun greep. Een flink aantal medewerkers kwam op straat te staan en stond voor de keuze ‘wat nu?’. Veel van hen zochten hun heil in het freelancebestaan en werken nu als nomaden voor verschillende bureaus en opdrachtgevers.

Match

Op zich lijkt er een match te zijn tussen de vele freelancers en opdrachtgevers. Organisaties die een shake-out hebben meegemaakt zijn voorzichtiger in het aanbieden van vaste contracten. Voor gespecialiseerde vraagstukken huren zij liever een interimprofessional in, die na afronding van de opdracht niet op de loonlijst blijft plakken. Ook al is het voor een interimmer moeilijk om ertussen te komen, dat merk ik zelf maar al te goed, het concept van een vaste kern aangevuld met tijdelijke krachten lijkt goed te werken.

Systeem

Tegelijk met deze ontwikkeling, hoor ik steeds meer geluiden om me heen van mensen die op één of andere manier een nieuw systeem zoeken. Zo zijn er zzp’ers die zich via een maatschap aan elkaar verbinden, een ander soort bureau dus. Er zijn zzp’ers die elkaar opzoeken door zich te vestigen in een gezamenlijke ruimte en elkaar zo de bal toespelen. En er zijn zzp’ers die op vrijwillige basis elkaar aanbevelen maar solo opereren. Ik hoor zelfs mensen zeggen dat ‘het bureau’, zoals we dat decennia lang hebben gekend, over 10 jaar waarschijnlijk niet meer bestaat. Door al deze verschillende meningen en verschijnselen rijst bij mij de vraag: Is communicatieland op zoek naar een nieuw systeem? Weet de markt niet prima zelf hoe ze aan de juiste mensen moet komen. Of hebben opdrachtgevers toch moeite met het vinden van kennis in de versplinterde markt? Of is deze zoektocht die ik om me heen zie niet meer dan een laatste poging om controle uit te oefenen op de solo-artiesten van communicatieland? Ik ben benieuwd naar jullie reacties.